Η χαμένη μάχη με τον εαυτό μας

Αγαπητοί φίλοι

Στις 17 του Ιούνη 2012 όλοι μας αποφασίσαμε για το μέλλον της χώρας μας. Μας είπαν ότι ήταν οι κρισιμότερες εκλογές. Μας τρομοκράτησαν ότι εάν δεν ψηφίσουμε τους εκλεκτούς τους δεν θα έχουμε φαγητό, καύσιμα, φάρμακα και δεν θα έχουμε καμία τύχη σε αυτόν τον τόπο. Βέβαια στα διαλλείματα της προπαγάνδας μέχρι και των μεσημεριανών εκπομπών ψέλλισαν και κάτι από προγράμματα. Πασπαλισμένα με μπόλικη αριστερή ή δεξιά αστραφτόσκονη ανάλογα με την αφετηρία, τα πάθη και τις δεσμεύσεις του καθενός. 

Ποιοι? Μα όλοι τους είδαμε. 

Δεν ήταν μόνο οι απαράδεκτοι πολιτικοί μας. Ήταν οι Ισχυροί του πλανήτη. Που από τη μια πλευρά διατυμπάνιζαν ότι είναι καλά εξασφαλισμένοι αυτοί, τα σπίτια και τα μαγαζιά τους από την έξοδο μας από το κοινό νόμισμα, αλλά από την άλλη έσπευσαν χάσκοντας και απειλώντας ακόμη και το Σάββατο των εκλογών, αδιαφορώντας για μια ακόμη φορά για τους νόμους μας και τις συνήθειές μας. 

Έτσι πολλοί συμπολίτες μας λύγισαν. 

Πολλοί έλληνες είναι ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας. Και ας τους λένε κάποιοι ότι ζούνε πολύ και βάζουνε μέσα το σύστημα υγείας. Ανήμποροι που χρειάζονται τα φάρμακά τους. Δεν μπορείς να απαιτήσεις από αυτούς να αγνοήσουν μια τόσο σημαντική απειλή. Να μην έχουν φάρμακα. Άλλοι εργάστηκαν μια ζωή στην οικοδομή, στο εργοστάσιο με λιοπύρι και με παγωνιά, χυθήκαν τα μάτια τους πάνω από χαρτιά και βιβλία, ή στα μαγαζιά τους και παίρνουν λίγα ευρώ σύνταξη πετσοκομένα από την πατρίδα τους. Δεν είναι εύκολο να τα πετάξεις στα 70 και στα 80 σου χρόνια και να πας μεροκάματο. Και πιο άλλωστε μεροκάματο;  Αφού μέρα με τη μέρα όλοι κλείνουμε. Μαγαζιά και επαγγελματίες χορεύουμε στο σπιράλ του οικονομικού μας θανάτου, όπως λένε τα θαυμαστά μυαλά του πλανήτη. 

Άλλοι συνάνθωποί μας παίρνουν έναν μισθό και τρέχουν σπίτια, υποχρεώσεις, παιδιά, γονείς. Δεν μπορούσαν να απαρνηθούν έστω και τα 900 ευρώ από το κράτος, ή τα 500 ευρώ από την καταρρέουσα επιχείρηση για μια ιδέα. Την Ανεξαρτησία της χώρας από τους ξένους δανειστές. Και όλοι αυτοί εψήφισαν και είναι σεβαστή η γνώμη τους. Έτσι ορίζει το πολίτευμα που εμείς εφεύραμε.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι έλληνες. 

Οι πρώτοι που κεφαλαιοποίησαν τα κέρδη τους από μίζες, προμήθειες, αρπαχτές, μισθούς διορισμών, φακελλάκια, νταβατζιλίκια και παρόλα όσα μάσησαν στην προσπάθεια, τα υπόλοιπα τα έκαναν κεφάλαιο. Το παρκάρησαν σε κάποια επενδυόμενα τραπεζικά προϊόντα και πλέον μιλάνε με όρους γιάπις σορτάροντας, λονγκάροντας, διακινώντας και μετατρέποντας θεμιτό και αθέμιτο πλούτο. Και την παραμονή των εκλογών έτρεχαν στα πριβέ των τραπεζών και έστελνων έξω τα μαύρα και άσπρα χρήματά τους. Για να τα σώσουν από τα αριστερά κονσερβοκούτια που θα έφερναν τη δραχμή. Την οποία οι μεγαλο-φραγκάτοι κάποιοι ήθελαν για να ξαναεπενδύσουν τα ευρω-δολλάριά τους στη νέα δραχμή. Οι δε μικροφραγκάτοι δείλιαζαν στο άκουσμα των Ισχυρών της γης, των ντόπιων και ξένων αφεντικών. Εξάλλου έχουν μάθει να υπακούουν στο θεό τους. Το χρήμα σε όποια του μορφή και νόμισμα. Γι αυτό και έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με αυτό. 

Οι επόμενοι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, αρουραίοι λιγδιάρηδες έσπευσαν να αλλάξουν πλοίο που βούλιαζε στη θάλασσα της λαϊκής οργής και του αναθεματισμού, με κάθε βάρκα και πλεούμενο που έβρισκαν μπροστά τους. Έτσι, για να διασώσουν λίγο συνδικαλιστικό τυρί των προνομίων τους, για νέες μεγάλες και μικρές μιζούλες και μισθούς.  

Τέλος, ήταν και αυτοί που δεν έκλεψαν, δεν λαδώθηκαν. Τα πόδια τους τα είχαν στο στρώμα τους εντός πάντα. Ήταν λογικοί και βασισμένοι μόνο στις δικές τους δυνάμεις και όχι στα δάνεια, ίδρωσαν και είπαν με την ψήφο τους όχι στην υποθήκη της πατρίδας μέσω του χρέους και είπαν ναι στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου ως ύψιστο αγαθό και όχι στη σύγχρονη μορφή των τριάντα αργυρίων του ευρώ. 

Αυτή ήταν η ελλαδίτσα στις 17 Ιουνίου του 2012. Μια μπαταρισμένη σκούνα με πολλά διαφορετικά ποντικάκια μέσα της. Με πολλά νερά να μπάζουν και μια τρόμπα να πετάει έξω λιγοστά νερά. Χωρίς πηδάλιο, φώτα και χάρτη. Και κάθε ώρα το νερό ανεβαίνει και πνίγει μερικά από τα ποντίκια. Και αντί να επισκευάσουν τη σκούνα, όλοι εκλπιπαρούν να μη σταματήσει να δουλεύει η ασθενική τρόμπα. 

Το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι βαθύτατα ηθικό. Είναι η στάση μας, η θέση μας σε αυτό τον κόσμο. Τι πρεσβεύουμε. Ποιοι είμαστε. Από που ήρθαμε και που θέλουμε να πάμε. 

Οι περισσότεροι από εμάς στις 17 του Ιούνη κοιτάξαμε το σήμερα. Όχι το αύριο. Αλλά μήπως και το σήμερα που ζούμε δεν είναι αυτό που μας αξίζει για ότι επιλέξαμε χθες και προχθές?

Τα ποντικάκια πρέπει να επισκευάσουν την τρύπα και να πετάξουν τη χαλασμένη τρόμπα. Να ξαναφτιάξουν το καράβι τους, ώστε να ταξιδεύει, να μεταφέρει κάθε λογής καλούδια, για να είναι ευτυχισμένα. 

Από σήμερα Τρίτη 19 του Ιούνη έχουμε μια υποχρέωση. Να συνεχίσουμε τον αγώνα να πείσουμε όσους περισσότερο συμπατριώτες μας μπορούμε, ότι το μοναδικό μας μέλλον βασίζεται στις ίδιες μας τις δυνάμεις. Στη δική μας αντίληψη περί παραγωγικότητας, δουλειών, εργασίας, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, αστυνόμευσης της ασφάλειας των πολιτών, δημοκρατίας, υπεράσπισης εθνικής κυριαρχίας και τελικά στο δικό μας νόμισμα. Όχι στις πλάτες των άλλων. Και μόλις δρομολογήσουμε τα εσωτερικά μας θα πληρώσουμε τα χρέη μας. Και μόνον τότε θα πάψουμε να μεμψιμοιρούμε και σαν ζητιάνοι να εκλιπαρούμε σωτήρες και σωτηρίες, περισσεύματα μεγαλοθυμίας πολιτών άλλων χωρών. Οι λαοί των οποίων δικαιολογημένα αγανακτούν με εμάς, αφού καλούνται να επωμισθούν βάρη που δεν τους αναλογούν, τα δικά μας. 

Τη συνταγή την έχουμε. Ανοίξτε και διαβάστε. Είναι σκαμμένη και λαξευμένη σε πέτρες γύρω μας, εδώ και χιλιάδες χρόνια, οπουδήποτε σε όλη την πατρίδα μας και όχι μόνο.  

Χάσαμε μια μάχη. Όχι δεν ήταν αυτές οι κρισιμότερες εκλογές στη νεότερη ιστορία μας. Αυτές οι εκλογές ήταν οι κρισιμότερες για το ευρώ. ΟΧΙ για εμάς. Έχουμε πόλεμο μπροστά μας και πολλές πολλές ακόμη μάχες. Και ο αντίπαλος είναι ο χειρότερος μας εαυτός.

Σπύρος Γκουτζαμάνης,  HellasToday.blogspot.com

Ποιός βάζει κανόνες

Από την απαρχή της ιστορίας της δημιουργίας κοινωνιών δεσπόζουσα θέση και πεμπτουσία της λειτουργίας τους αποτελούν οι κανόνες.

Τη δύναμη μέσα στις κοινωνικές ομάδες την είχε και θα την έχει αυτός, που ορίζει τους κανόνες και τους ελέγχει. Στην αρχή, στις μικρές κοινωνίες, όλοι εκφράζανε την άποψή τους και λαμβάνανε μέρος στη διαδικασία  αυτή. Όσο μεγαλώνανε οι κοινωνίες τόσο αδήρητη επιβάλλονταν η ανάγκη για την εκλογή αντιπροσώπων, "σοφών", που θα δούσανε προς όφελος των μελών της κοινωνίας.

Στο πέρασμα του χρόνου η δύναμη μετατοπίστηκε στους μηχανισμούς, που προωθούσαν και προωθούν από τη μια μεριά τούς προς εκλογή εκπροσώπους κι από την άλλη χειραγωγούσαν και χειραγωγούν το εκλογικό σώμα.

Όλη, λοιπόν, η δύναμη στους δυνατούς, οι οποίοι σχετίζονται αποκλειστικά με την παραγωγή πλούτου και τίποτα άλλο.

Τι ψηφίζουμε άραγε;

Ψηφίιζουμε αυτούς, που η εικόνα τους (εμφάνιση και λεγόμενα) διαισθανόμαστε ότι εκπροσωπούν καλύτερα τα συμφέροντά μας. Η εικόνα είναι αυτή, που καλλιεργείται από την προβολή του καθενός κι είναι πλήρως ελεγχόμενη, ενώ τα συμφέροντά μας θα έπρεπε να ταυτίζονται με αυτά της κοινωνίας.

Έχουμε φτάσει, όμως, σε ένα σημείο, όπου τα συμφέροντά μας σε μεγάλο βαθμό πηγάζουν από την επίπλαστη εικόνα, που ζήσαμε κάποια στιγμή ή που είδαμε σε εικόνες ότι υπάρχει. Η εθνική έπαρση, η Ελληνική μαγκιά κι ο τσαμπουκάς, το φιλότιμο, που οδηγείται από συναισθήματα κι η έλλειψη καλλιέργιας του σεβασμού της κοινωνικής ζωής και της οντότητας του συνανθρώπου μας σε όρους πρακτικούς κι όχι θεωρητικούς, δημιουργούν το πλαίσιο ώστε ακόμη και τα συμφέροντά μας να χειραγωγούνται.

Έχουμε γίνει έρμαια των διαθέσεων των λίγων, έχουμε ξεπέσει ως προσωπικότητες σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην ορίζουμε το μέλλον μας με τη λογική, αλλά με το συναίσθημα και τις παροδικές τάσεις του υπόλοιπου όχλου.

Δε θα αλλάξει η νοοτροπία ούτε σε αυτές τις εκλογές γιατί δεν έχουμε φροντίσει για την πνευματική καλλιέργεια του λαού και την υποτυπώδη πολιτική του μόρφωση. θα ψηφίσουμε αυτό, που επιτάσσει η μόδα, αυτό που το επίπλαστο προσωπικό συμφέρον μας θέτει ως διακύβευμα. Θα αγνοήσουμε την προοπτική και την ανάγκη να θεμελιώσουμε το μέλλον μας.

Κρατικοποίηση καφετεριών

Σήμερα το πρωί περπατούσα στο κέντρο με πολύ ζέστη και δίψασα. Κάθισα σε μια καφετέρια και παρήγγειλα χυμό. Ήρθε η ώρα να πληρώσω κια αναρωτήθηκα τι ωραί, που θα ήταν να ήταν κρατικές οι καφετέριες και να ήταν όλα τζαμπαντάν. Όπου θέλαμε θα καθόμασταν, ότι θέλαμε θα τρώγαμε και θα πίναμε και κανένας λογαριασμός. Με τη σειρά μας εμείς θα προσφέραμε αυτό, που γνωρίζαμε οικειοθελώς κι η κοινωνία θα λειτουργούσε άψογα κι αγόγγυστα.

Οι τράπεζες θα δίνανε δάνεια παντού και για το οτιδήποτε αφού δε θα υπήρχε το κίνητρο της παραγωγικότητας και τα απεχθή businessplan κι όλοι θα παίρναμε ότι θέλαμε και θα δίναμε ότι μπορούσαμε.

Και συνεχίζω. Γιατί να δουλεύω με φιλότιμο και να δημιουργώ όταν μακροπρόθεσμα θα απολάμβανα το ίδιο με όλους; Γιατί να παράγω και να σκέφτομαι αφού θα μπορώ να είμαι σε μια καφετέρια όλη την ημέρα και να δουλεύουν άλλοι για μένα; και πολλά άλλα...

Αυτά όμως μου θυμίζουν κάτι γνώριμο από παλιά, από την αρρωστημένη κατάσταση, που ζούσαμε, από τους δημισίους υπαλλήλους.

Σταμάτησα να πίνω χυμό, μου ξύνισε ξαφνικά το στομάχι και σηκώθηκα να πάω στη δουλειά μου μήπως και ξεχαστώ ότι θα ξαναζήσουμε τον εφιάλτη ενός νέου κράτους ΠΑΣΟΚ.

Τι άλλο να πω...

Α ρε Αντρέα !!!

Η δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ με κάνει να έχω αμφιβολίες για την αρνητική μου θέση έναντιι αυτού του "ψεύτη" και δημαγωγού. Αναρωτιέμαι εαν ο σοφός λαός, το πλήθος, ο όχλος κινείται, κρίνοντας λογικά και με ιδιαίτερη συναισθηματική νοημοσύνη, στη σωστή κατεύθυνση.

Ερευνώντας τις διάχυτες εκφράσεις των νεοΣΥΡΙΖΙΚΩΝ στα ΜΜΕ και κοινωνικής δικτύωσης, καθώς πλέον οι απόψεις τους εκτίθενται με έμφαση, είναι εμφανής η έπαρση κι η έλλειψη λογικής κι ευαισθησίας έναντι του λαού. Δε δύναται να εφαρμοστούν τα γραφόμενα στο παλιό πρόγραμμά του και τα λεγόμενα στο προορικό νέο. Το γνωρίζει η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Είναι σίγουρο ότι το γνωρίζουν και διατίνονται ότι παρόλα αυτά τα ανέφικτα, που γράφονται ας εκλέξουμε τον Alexis για να δώσουμε μάθημα στους παλιούς.

Μόνο που φίλοι μου αριστεροί δεν είναι αυτή η τακτική της αριστεράς της ευθύνης. Αυτή είναι η αριστερά της ανευθυνότητας, του στρουθοκαμιλισμού, της διάχυτης κουτοπονηριάς του νεοέλληνα, που ελπίζει στον από μηχανής θεό και που στο τέλος θα κρεμάσει ανάποδα αυτούς, που τον παραμυθιάζουν. Κι η ώρα θ ΈΡΘΕΙ.

Οι λογικοί, μετριοπαθείς, παλαιοΣΥΡΙΖΙΚΟΙ κατανοούν περισσότερο ότι τους παρέσυρε το κύμα και δεν έχουν κάτι να προσφέρουν στην όλη διαδικασία της διακυβέρνησης. Είναι δε πεπεισμένοι ότι δε θα κυβερνήσουν και μπορούν με μεγαλύτερη δύναμη κι ορμή να κατηγορούν (αυτό είναι το εύκολο), χωρίς να υπάρχει η αναγκαιότητα για πρόταξη εφικτών λύσεων. Κουτοπονηριά Ελλήνων, που βρίσκουν διέξοδο στις ανασφάλειές τους ακριβώς, όπως η θεία μου, που ψηφίζει Νέα Δημοκρατία γιατί ελπίζει ότι θα επανέρθουμε στην πρότερη λαϊκίστικη, κρατικοδίαιτη κατάσταση, όπου υπάρχει ελπίδα για να βολευτούν τα παιδιά τους στο δημόσιο.

Α ρε Αντρέα κακό, που έκανες στη νοοτροπία των Ελλήνων.

Η λύση στη δόλια ταύτιση μνημονίου – Ευρωζώνης

Ακόμα και σήμερα όμως τα ΜΜΕ αποκρύπτουν αυτή την ελεεινή αντευρωπαϊκή βόμβα που έβαλαν στα θεμέλια της Ευρωζώνης ο Παπανδρέου και οι συνεργάτες του. Το ΔΝΤ θησαύρισε καθώς και τα κοράκια που το συνοδεύουν, η Γερμανία το δέχτηκε για να μην υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την συνθήκη της Λισσαβόνας και τώρα η χώρα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς την έξοδο. Αυτή ακριβώς ήταν η σκοπιμότητα του μνημονίου.

Γιατί δεν μιλά κανένας; Η δράση του ΔΝΤ ξεκινά πολύ πριν την επέμβαση με εταιρείες δημοσίων σχέσεων που κάνουν lobbying στα ΜΜΕ της χώρας ώστε να κατευθύνουν την ενημέρωση. Το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα όπου αιχμή του δόρατος ήταν ο αντιπρόσωπος του κολοσσού που χειρίζεται τον λογαριασμό του ΔΝΤ παγκοσμίως με κάποιες υπεργολαβίες.

Έτσι, σήμερα μιλούμε για την αναγκαιότητα της Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, χωρίς κανείς να αναφέρεται στην αντευρωπαϊκή υπαγωγή στο αντευρωπαϊκό ΔΝΤ. Είναι δεδομένο ότι εάν γίνει νομικός έλεγχος του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, όχι μόνο με το Ελληνικό αλλά και με το Ευρωπαϊκό δίκαιο, η συμφωνία θα πάει στον κάλαθο των αχρήστων και θα αξίζει λιγότερο από το χαρτί της.

Είναι λοιπόν δόλια η ταύτιση μνημονίου – Ευρωζώνης. Όπως ήταν δόλια και η είσοδος του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη από την κερκόπορτα που άνοιξε ο Παπανδρέου. Αυτό θα βγει και από την εισαγγελική διερεύνηση για το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ, όπως και από τα σκάνδαλα που συνόδεψαν την πορεία προς το μνημόνιο (Τ3 – Τ10, CDS, Απόρρητες δαπάνες σε επισκέψεις Σόρος – Ρουμπινί κλπ).

Όπως δεν είναι καθόλου τυχαία η πρωτοσέλιδη αγιοποίηση του ΔΝΤ και η δαιμονοποίηση της ΕΕ σε πρωτοσέλιδα “αντιπολιτευόμενων” εφημερίδων. Όπως δεν είναι τυχαία η πολεμική που ασκήθηκε στην Ελλάδα από Γερμανικά ΜΜΕ για να δοθεί η ευκαιρία της μη ενεργοποίησης του άρθρου 122 της συνθήκης της Λισσαβόνας.

Αυτά λοιπόν τα της μονομερούς καταγγελίας, είναι τουλάχιστον φαιδρά. Αφού θέλετε να ανάγετε ένα Έθνος σε επίπεδο μίας επιχείρησης, ακούστε το επιχειρησιακά:

Όταν αναλαμβάνεις την διοίκηση μίας εταιρείας και διαπιστώσεις ότι ο προκάτοχος σου έχει προβεί σε ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΤΙΚΗ συμφωνία χρηματοδότησης, είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να την καταγγείλεις. Είσαι ΕΚΝΟΜΟΣ εάν δεν το κάνεις και συνένοχος εάν δεχτείς την συνέχιση της. Το “μονομερές” είναι αυτονόητο, αφού συνήθως ο τοκογλύφος δεν κάθεται να συζητήσει όταν έχει προσημειώσει τα πάντα. Περιμένει απλώς να πεθάνεις.

Και για τους νομικούς (κύριε Βενιζέλε, και κ. Σαμαρά), ΠΑΝΤΑ μία καταγγελία μίας αδικοπραξίας γίνεται ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ. Είναι βασική αρχή της δικαιοσύνης αφού στην αδικοπραξία κάποιος αδικείται ενώ άλλος οφελείται. Το εάν έχεις δίκιο ή άδικο, θα το κρίνει η δικαιοσύνη.

Πως είναι δυνατόν λοιπόν να επιδιώκετε αρνησιδικία με τραμπουκισμούς; Ανακαλύπτοντας τον όρο της “μονομερούς καταγγελίας” λες και ανακαλύψατε τον τροχό; Έχετε δει ποτέ τον νοικοκύρη και τον διαρρήκτη να καταγγέλουν από κοινού;

Εδώ ακριβώς είναι και η ΑΜΕΣΗ λύση του προβλήματος: Σεβασμός στην Ευρώπη και τους εταίρους, άρνηση οποιασδήποτε υποχρέωσης έναντι του ΔΝΤ μέχρι να τελεσιδικήσει η προσφυγή της Ελλάδας. Έτσι θα εξοικονομηθούν οι πόροι για την ανάπτυξη και την επανεκκίνηση της οικονομίας αλλά και για την διόρθωση των αδικιών. Όλα τα άλλα είναι ατελέσφορα, επικίνδυνα, καταστροφικά.

Ναι στην Ευρώπη σημαίνει ΟΧΙ στο ΔΝΤ. Ας γίνει η Ελλάδα η πρώτη χώρα που θα διώξει αυτόν τον καρκίνο αναίμακτα, αυτό είναι το ζητούμενο. Διότι ο καρκίνος θα φύγει που θα φύγει, όπως έφυγε αιματηρά από όλες τις χώρες που επενέβει. Ας μην αφήσει πίσω του λίμνες από αίμα Ελληνικό, ήδη έχει χύσει αρκετό.

 Επομένως, η λύση που προτείνω είναι : 

1) Μανιασμένη υπεράσπιση της χώρας για παραμονή στο ευρώ: Εμείς δεν φεύγουμε, εσείς θα μας διώξετε. Έτσι τους αφαιρούμε το επιχείρημα ότι μονομερώς αθετούμε συμφωνίες κρατών και δεν τους δίνουμε το δικαίωμα να μας τιμωρούν ακόμη και με έξοδο από την Ε.Ε.

2) Άρνηση λήψης των δόσεών τους, διότι έτσι δεν μπορούν να πληρώσουν οι ίδιοι τους δανειστές μας, που είναι πάλι οι ίδιες τους τράπεζες και οι λοιποί τους γνωστοί και άγνωστοι. Έτσι τους αφαιρούμε το επιχείρημα ότι αφού μας ταϊζουν πρέπει να κάνουμε ότι μας λένε.  Οι πληρωμές προς δανειστές, μετά την αφαίρεση μη επαχθούς χρέους, θα βεβαιωθούν από εμάς και θα εξυπηρετηθούν εν ευθέτω χρόνο. Πότε; Όταν αρχίσουν να αποδίδονται έσοδα από τον προυπολογισμό. Πιθανότατα πέραν της 5-ετίας. Οπότε θα λειτουργήσουμε χωρίς δανεισμό για αρκετά χρόνια,αφού αυτό θα γινόταν ΟΥΤΩΣ-ΕΙ-ΑΛΛΩΣ.

3) Προσφυγή της Ελλάδας για εκδίκαση αυτών των παράνομων συμβάσεων και πίστωση χρόνου σε εμάς ολίγων ετών μέχρι αυτές να εκδικασθούν. Επικάλεσμα του άρθρου 122 της συνθήκης της Λισσαβώνας.

4) Και το σημαντικότερο: ΑΜΕΣΗ ισοσκέλιση του προυπολογισμού μας με από πάνω προς τα κάτω μειώσεις μισθών συντάξεων χωρίς να θίγονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι και μισθωτοί, άμεσο κλείσιμο παθογόνων και ζημιογόνων δημοσίων οργανισμών με παράλληλη στήριξη των ανέργων δημοσίων υπαλλήλων με προσφορά δημόσιας γης, φορολογική αμνειστία επί δέκα χρόνια, ταμείο ανεργίας άνω του ενός έτους, δωρεάν ιατροφαρμακευτική τους υποστήριξη, εθελοντική εργασία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και σε κρατικά έργα

5) Σε λίγα χρόνια με το σοβαρό προφίλ που θα δείξουμε στην παγκόσμια οικονομία θα  παρακαλάνε να μας δανείσουν όλοι, ακόμη και αφού θα τους έχουμε καθυστερήσει, αφού θα ξανακερδίσουν από μια υγιή οικονομία,....... ΑΛΛΑ, πρέπει να υπάρχει ΟΥΣΙΑ! Όχι ξανά ελλειματικοί προυπολογισμοί, ΟΧΙ σπατάλες και διορισμοί. 

Άραγε έχουμε τα κότσια σαν πολίτες, ο καθένας από εμάς και σαν ομάδα, να στηρίξουμε μια πατριωτική κυβέρνηση που θα τα κάνει όλα αυτά και δεν θα ξανασυρθούμε στις πλάτες άλλων, εκλιπαρώντας για τη σωτηρία μας; 

Εσείς τι πιστεύετε;

 

Νοοτροπία και πάτος

Είμαστε βουτηγμένοι εως το λαιμό στην πίσσα. Μας πετάνε πούπουλα για να μας εξευτελίσουν και παρ' όλα αυτά η αντίδρασή μας είναι ο ψευτοτσαμπουκάς, το ψέμα κι η κοινή γραμμή των πολιτικών κομμάτων σε μια "πιασάρικη" ρητορεία.

Χαϊδεύουμε τα αυτία των Ελλήνων, κυνηγάμε την ψήφο των δημοσίων υπαλλήλων και δοκιμάζουμε τις αντοχές του ιδιωτικού τομέα, του οποίου η μόνη αντίδραση είναι η επανάσταση, γιατί δεν υπάρχουν καλοβολεμένοι συνδικαλιστές να "κλείνουν τους διακόπτες του ρεύματος".

Υπάρχουν φωνές σοβαρών ανθρώπων, που γνωρίζουν τη λειτουργία της αγοράς, που δεν είναι αποκομμένοι σε μια θεωρητική ρητορεία, που δεν έχουν αναλωθεί σε ατέρμονες κομματικές διαδικασίες συμψηφισμών ρουσφετιών, αλλά δεν ακούγονται.

Είμαστε έρμαια του κρατισμού και του δημοσίου κι αυτοί, που ψηφίζουν με γνώμονα το συφμέρον της παραμονής του κατεστημένου και της επαναφοράς της πρότερης κατάστασης είναι πολλοί και νομίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο να χαθεί. Ότι έχουμε πιάσει πάτο.

Πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα διαψευσθούν και μαζί τους θα υποβαθμιστούν κι οι υγιείς δυνάμεις του τόπου.

Το καλό είναι ότι αυτές με κάποιο τρόπο θα ανακάμψουν γιατί ξέρουν τι σημαίνει θυσία και δουλειά, με τους άλλους τι γίνεται, που είναι κι η πλειοψηφία.

Σε εκείνους τους λέγανε για πόλεμο ακόμη...

Τα ίδια λέγανε και στους Κυπρίους για το σχέδιο ΑΝΑΝ
ότι εάν δεν το υπογράψουν
θα τους βρουν χίλια δεινά.
Σε εκείνους τους λέγανε για πόλεμο ακόμη,
κατάρρευση του νομίσματος,
τελευταία ευκαιρεία να
ξαναγίνουν κράτος.

Το έζησα από κοντά.
Ο κουμπάρος μου
ήταν στο δικηγορικό γραφείο του
Τάσσου Παπαδόπουλου.

ΣΗΜΕΡΑ η Κύπρος
συνεργάζεται με το Ισραήλ
της βγάζουν το αέριο αμερικανικές εταιρείες
είναι στο ευρώ
και πήρε δάνειο στήριξης από τους Ρώσους.
γιατί κάποιος είχε το κότσια να πει ΟΧΙ
και τον στήριξε ο λαός του.

Καθόλου άσχημα
για τα τελεσίγραφα που της βάζαν με το μαχαίρι στο λαιμό
ακόμη και οι τότε "όψιμα πεφωτισμένοι" Ντόρα Μπακογιάννη, Γιώργος Παπανδρέου.

Και κάτι ακόμα:

Αυτή τη στιγμή
μιλάμε για επαναδιαπραγματεύσεις
και χαλαρώσεις και όλα αυτά
ακόμη και οι ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΣΑΜΑΡΑΣ

διότι ΕΜΕΙΣ
μια σεβαστή μερίδα Ελλήνων
ψήφισε έτσι όπως ψήφισε

ενώ εάν είχαμε βγάλει ΒΕΝΙΖΕΛΟ-ΣΑΜΑΡΑ

θα είχαμε ήδη πληρώσει την πρώτη δόση του αυξημένου χαρατσιού
με τα κατά παρανοϊκό τρόπο φουσκωμένα αντικειμενικά κριτήρια
των ισοπεδωμένων εμπορικών αξιών
και όλα τα άλλα καλούδια που δρομολόγησαν τα καμάρια μας.

και ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙΣ και άλλες αριστερόστροφες ανοησίες  !!!

Αυτό και μόνο δείχνει ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.

Δεν είναι θέμα μπλόφας.
Είναι θέμα αξιοπρέπειας.
Θέλουμε τη χώρα μας πίσω.

Δεν τη θέλουμε την ευρώπη που εκβιάζει
που εκδικείται
που δίνει φάρμακα που σκοτώνουν τον ασθενή.


Εμείς άλλα φώτα δώσαμε στην ευρώπη,
αλλά μάλλον αυτοί τα σβήσανε και πήρανε φακούς παραμορφωτικούς.

Πως θα συνεταιριστώ με αυτόν που
θέλει να μου επιβάλλει δημοψήφισμα.
Δεν μας έχουν καταλάβει καθόλου,
τον ψυχισμό μας, την ιδιοσυγκρασία μας.

Που είναι η παλικαριά μας μωρέ ?

Θα το ξαναχτίσουμε το μαγαζί ρε παιδιά,
με λίγη δουλειά παραπάνω.
Τη δουλειά να μην την φοβόμαστε.
Και μη λυπάστε για τα ευρώ.
Σάμπως στον τάφο μας θα τα πάρουμε ?
Δύο επί δύο μέτρα μας αναλογεί.
Αλλά όλοι θα θυμούνται πως ζήσαμε,
ελεύθεροι ή φοβισμένοι.

ΝΑΙ σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις
ΟΧΙ σε ξεπούλημα και υποταγή.

Πρέπει να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Δεν μπορούν να μας σώσουν αυτοί που μας βούλιαξαν.
Αυτοί μας ετοιμάζουν τον τάφο μας με τους δανειστές μας.
Εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα,
όχι τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ!!!
Μη σας ξεγελούν τα οικονομικά τους επιχειρήματα.
Τα στρογγυλεύουν όπως θέλουν τα πράγματα.

Μωρέ έχουμε το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΩΝΙΑΚΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ.

Μια κλωτσιά στους άχρηστους χρειάζεται
και σκληρή δουλειά.

Μα καλά τόσο μίζεροι είμαστε ?

Μόνο με το ευρώ τους θα ζήσουμε
ή χωρίς αυτό θα πεθάνουμε ? 

Κάποτε πολεμούσαν για μια σημαία.

Και τι κι αν έχουμε παιδιά ?
Ίσα ίσα θα ζήσουν σε ελεύθερη χώρα.

Στις 6 Μάη
ψηφίσαμε ΟΧΙ
σε όποιον πήγε να μας πάρει τα σπίτια
και τα μαζαγιά μας,
και μισό ΝΑΙ για
μια νέα αρχή.

Στις 17 ΙΟΥΝΗ
ψηφίζουμε για το άλλο μισό ΝΑΙ
χωρίς δεξιές και αριστερές παρωπίδες.

Τι να κάνουμε,
στη μοίρα μας ήταν
μπροστάρης να είναι ο Τσίπρας!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.




"Ανεξαρτησία Αντίσταση Ανυπακοή.",

 Μίκης Θεοδωράκης, Μάης 2012.



"Τη ζωή μου την πέρασα κλεισμένος μέσα σε 50 τετραγωνικά (μέτρα), παλεύοντας με τη γλώσσα.
Η πατρίδα είναι μία. Ο καθένας στον τομέα του ας έρθει και ας κάνει κάτι, όπως αυτός το νομίζει καλύτερα. Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη - ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ' αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια - μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας".


Οδυσσέας Ελύτης, Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Στοκχόλμη,  Νοέμβρης 1979

Χαίρε καίσαρα οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν

Ξεκινάει η ταινία με τα ταλαιπωρημένο καταιδρωμένο παλικάρι, που παλεύει για το μεροκάματο, χωρίς να επιδέχεται κανένα συμβιβασμό στις αξίες, που πήρε από την οικογένειά του. Αξίες, οι οποίες βέβαια, είναι καλές μοναδικές για την εξύψωση του εγώ του στη σφαίρα του αγίου. Είναι ο φτωχός Έλληνας, που παρά τη φτώχεια του, δεν υποκύπτει στους πειρασμούς για να κερδίσει κάτι παραπάνω αλλά προσπαθεί με αγώνα να κρατήσει την αξιοπρέπειά του και να κερδίσει τα προς το ζειν.

Ξαφνικά στο σκηνικό εμφανίζεται η πλούσια, κακομαθημένη κι εγωκεντρική κόμισσα, την οποία ο γόης της φτωχολογιάς ερωτεύεται αγνά (πάντα) και καταρακώνεται με πρόσχημα τον έρωτα.

Όμως στο τέλος το δίκιο του φτωχού κατατρεγμένου, αλλά αξιοπρεπή, κυριαρχεί κι η κόμισσα πέφτει σαν χάρτινος πύργος, αποκτά αισθήματα και γίνεται έρμαιο του Βόγλη και δωρητής σε φτωχά παιδιά.

Κάπως έτσι νοιώθουν κάποιοι. Αδικημένοι από τη ζωή και την αγορά, που με βεβαιότητα εκδηλώνουν την πεποίθεσή τους, ότι όλα θα τα γινόταν καλύτερα και με γνώμονα το κοινό συμφέρον, εαν  κατείχαν θέσεις εξουσίας.

Κάπως έτσι αυθυποβάλλονται ότι είναι το κέντρο του κόσμου και ξέρουν όλη την αλήθεια, η οποία πρέπει να λάμψει στο τέλος και κατακρίνουν οτιδήποτε διαφοροποιείται.

Αυτοί ψηφίζουν πάντα με την ελπίδα ότι η κόμισσα θα βρεθεί στο δρόμο τους και θ' ανοίξουν διάπλατα όλες οι πόρτες χωρίς πολύ κόπο και προσπάθεια, ενώ συνάμα ο από μηχανής θεός της τραγωδίας θα τους βγάλει από τη δύσκολη θέση, όπως το ίδιο ευελπιστούν και για τη χώρα.

Σε αντιπαραβολή κι ο spam κομιστής alexis με τις ηθικές αξίες, που τον διακατέχουν και παρ' ότι έχει θαμπωθεί από το κοινωνικό κράτος και το βιωτικό επίπεδο των πρώην σοβιετικών κρατών... εεεε.... συγνώμη.... δυτικών κοινωνιών ήθελα να γράψω, θα πάει στην κόμισσα (κομισιόν) με τον Ελληνικό "τσαμπουκά", η οποία στην αρχή γοητευμένη από το επίπεδό του θα αντιδράσει παιδιάστικα κι αρνητικά. Όμως στο τέλος θα υπακούσει στο δυναμισμό του έλληνα πολιτικού και θα αλλάξει όλη τη ροή της ιστορίας της Ευρώπης.

ΧΑΙΡΕ ΚΑΙΣΑΡΑ
οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν

Εσείς με ποια ακριβώς από τα παρακάτω μέτρα του μνημονίου διαφωνείτε;

Επειδή όλο το θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι μνημόνιακοί ή αντιμνημονιακοί, παραθέτω 63 σημεία από μνημόνιο 2 όπως τα βρήκα σε άρθρο στο capital, με σκοπό να δούμε τελικά σε πόσα σημεία του μηνμονίου διαφωνούμε και πώς ή τι θα έπρεπε να αλλάξει.

Πέρα από τα παρακάτω σημεία το μνημόνιο αναφέρει ότι η μείωση των φορ. συντλεστών θα γίνει σταδιακά όσο θα βελτιώνεται η απόδοση των εσόδων, και η οποία σχετίζεται με τη φορολογική επιβάρυνση των έμμεσων φόρων που θα πρέπει να διατηρηθεί. Επιπλέον αναφέρει σειρά από περικοπές δαπανών όπως εκλογικές δαπάνες, μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού, μειώσεις σε υψηλές συντάξεις.
Αυτά που αναφέρω διαβάζοντας το μνημόνιο θεωρώ ότι θα έπρεπε να αναφέρονται στα 63 θέματα που αναφέρει το δημοσίευμα. Καλοδεχούμενη κάθε άλλη επισήμανση επί του μνημονίου που μπορεί να είναι μείζωνος σημασίας και την παρέλειψα. 


1)  Αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας
2) Αυξήσεις 25% στα τιμολόγια του ΟΑΣΑ, του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ
3)Εξάλειψη φορολογικών απαλλαγών και προνομίων, μείωση φορ.συντελεστών

4)Αναθεώρηση αντικειμενικών αξιών
5)Ποινική δίωξη και δέσμευση κεφαλαίων/περιουσιακών στοιχείων για φορολ.οφειλές
6)Φορολ.έλεγχος φυσ.προσώπων υψηλού πλούτου και ελευθ.επαγγεματιών
7)Κλείσιμο 200 εφοριών
8)Πληρωμή με τραπ.εμβάσματα στις εφορίες για απελευθέρωση προσωπικού
9)Δημοσίευση στο διαδίκτυο της απόδοσης των εφοριών
10)Μονάδα οικ.επιθεωρητών για έλεγχο φοροεισπρακτόρων
11)Ετήσιος έλεγχος περιουσιακών στοιχείων τουλάχιστον 200 εφοριακών
12)Εκ περιτροπής μετακίνηση διευθυντών εφοριών
13)Σύστημα προστασίας πληροφοριοδοτών οι οποίοι αναφέρουν περιπτώσεις διαφθοράς
14)Αντικατάσταση Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων με απλούστερη νομοθεσία
15)Εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών που οφείλονται σε προμηθευτές από δημοσίους οργανισμούς
16)Μία πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις
17)Μείωση των θέσεων στο δημόσιο κατά 150 χιλιάδες ανάμεσα στο τέλος του 2010 και το τέλος του 2015.
18)Η συνολική είσοδος στις επαγγελματικές σχολές (π.χ, στρατιωτικές και αστυνομικές ακαδημίες) ελαττώνεται
19)15.000 χιλιάδες άτομα πλεονάζοντος προσωπικού μετατίθενται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας εντός του 2012
20)Δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας δημοσίων προμηθειών
21)Υιοθέτηση δεσμεύσεων Εμπιστευτικότητας στα Στατιστικά Στοιχεία
22)Ενοποίηση όλων των υφιστάμενων ταμείων, μείωση του συνολικού λειτουργικού και Μισθολογικού κόστους,(τουλάχιστον κατά 30%) στο νέο ενιαίο ταμείο
23)Μείωση στις ονομαστικές επικουρικές συντάξεις με σκοπό την εξάλειψη των ελλειμμάτων
24)Μηχανογραφικό σύστημα ατομικών λογαριασμών συνταξιοδότησης
25)Εντοπισμός των ταμείων στα οποία τα εφάπαξ ποσά που καταβλήθηκαν κατά τη συνταξιοδότηση δεν είναι εναρμονισμένα με τις εισφορές που καταβλήθηκαν, και αναπροσαρμογή των πληρωμών
26)Μείωση ενός δισεκατομμυρίου ευρώ στις εξωνοσοκομειακές φαρμακευτικές δαπάνες το 2012
27)Προώθηση της χρήσης γενόσημων φαρμάκων.
28)Μείωση του συνολικού περιθωρίου κέρδους των φαρμακείων σε κάτω από 15%
29)Μείωση περιθωρίων κέρδους των χονδρεμπόρων φαρμάκων σε κάτω του 5%
30)Τοποθετούνται εσωτερικοί ελεγκτές σε όλα τα νοσοκομεία
31)Οι ελάχιστοι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μειωθούν 22%
32)Για τους νέους (ηλικίας κάτω των 25), οι μισθοί που ορίζονται από την ΕΓΣΣΕ θα μειωθούν κατά 32%
33)Αναστέλλονται οι διατάξεις του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις μισθών, περιλαμβανομένων εκείνων περί ωριμάνσεων.
34)Καταργούνται οι όροι περί μονιμότητας (συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ορίζεται ότι λήγουν σε κάποιο όριο ηλικίας ή στη συνταξιοδότηση) που περιλαμβάνονται σε νόμο ή σε συμβάσεις εργασίας.
35)Μειώση των κοινωνικών εισφορών στο ΙΚΑ κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες
36)Κλείσιμο φορέων ειδικού σκοπού που ασχολούνται με κοινωνικές δαπάνες οι οποίες δεν αποτελούν προτεραιότητα (ΟΕΚ, ΟΕΕ)
37)Κατάργηση περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων (ιδιώτες ιατροί και οδοντίατροι, κέντρα φυσιοθεραπείας, Λογιστές και φοροτεχνικοί, Μεσίτες ακινήτων, κλπ)
38)Δημοσίευση στην ιστοσελίδα κάθε επαγγελματικής οργάνωσης των παρακάτω πληροφοριών: ετήσιες λογιστικές καταστάσεις, αμοιβή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ποσά των ισχυουσών εισφορών, στατιστικά και συνολικά δεδομένα σχετικά με τις επιβαλλόμενες κυρώσεις, παράπονα που έχουν κατατεθεί από καταναλωτές
39)Κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής για τις παρεχόμενες υπηρεσίες ενεργειακού ελέγχου
40)Ορισμός προκαταβαλλόμενου ποσού για κάθε διαδικαστική ενέργεια ή παράσταση ενώπιον του δικαστηρίου
41)Ορισμός των εισφορών των δικηγόρων και των μηχανικών προς τις επαγγελματικές τους οργανώσεις. Οι εν λόγω εισφορές καταβάλλονται περιοδικά και δεν συνδέονται με τις τιμές που χρεώνονται από τα επαγγέλματα.
42)Καταργείται υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου για την υπογραφή πράξεων ενώπιον συμβολαιογράφου για μία σειρά νομικών συναλλαγών
43)Αναθεώρηση και κωδικοποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τις εξαγωγές
44)Άρση της απαίτησης δημοσίευσης εταιρικών στοιχείων σε εφημερίδες στην περίπτωση εταιριών με δικτυακό τόπο.
45)Οι έμποροι λιανικής να μπορούν να πωλούν συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων όπως βρεφικές τροφές
46)Να απελευθερωθούν πλήρως τα ωράρια των πρατηρίων υγρών καυσίμων
47)Απλούστευση των περιβαλλοντικών και οικοδομικών αδειών και των αδειών λειτουργίας
48)Δημιουργία πλήρους κτηματολογικού μητρώου και κτηματολογικών γραφείων αποκλειστικής λειτουργίας σε όλη την επικράτεια έως το 2020.
49)Νομοθεσία προκειμένου να απλουστευθεί και να μειωθεί ο απαιτούμενος χρόνος για τις πολεοδομικές διαδικασίες
50)Επικαιροποίηση και κωδικοποίηση της νομοθεσίας για τα δάση, τις δασικές εκτάσεις και τα πάρκα.
51)Νομοθετικά μέτρα για τη διαχείριση των βιομηχανικών επικίνδυνων αποβλήτων
52)Απελευθέρωση ΚΤΕΛ με το κόστος των αδειών να μην υπερβαίνει το σχετικό διοικητικό κόστος
53)Άρση των εμποδίων εισόδου στην αγορά των ταξί (συγκεκριμένα, τους περιορισμούς στον αριθμό των αδειών και της τιμής των νέων αδειών)
54)Το τροχαίο υλικό που δεν χρησιμοποιεί/δεν χρειάζεται η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να μεταβιβαστεί σε φορέα που θα το μισθώνει υπό αγοραίες προϋποθέσεις μέσω διαγωνισμών
55)Ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ
56)Υλοποίηση του προγράμματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας "Ήλιος"
57)Διακοπή της αναλογικής αναμετάδοσης την 30ή Ιουνίου 2013
58)Διαγωνισμός για την εκχώρηση οριστικών δικαιωμάτων χρήσης για αναμετάδοση.
59)Εξωτερική αξιολόγηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
60)Επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, εξαλείφοντας τις εκκρεμούσες δικαστικές υποθέσεις και διευκολύνοντας τους εξωδικαστικούς μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.
61)Διαγραφή υποθέσεων σε αδράνεια από τα μητρώα των δικαστηρίων
62)Απαλλαγή των δικαστών από μη δικαστικές εργασίες, όπως η προσημείωση ακίνητης περιουσίας, η σύσταση και η λύση νομικών προσώπων και οι συναινετικές/εκούσιες αιτήσεις οικογενειακού δίκαιου
63)Επιβολή προθεσμιών για τις δικαστικές διαδικασίες, ιδίως για τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων και τις υποθέσεις αναγκαστικής είσπραξης χρεών και αφερεγγυότητας.              

Πηγή:www.capital.gr

Ευρώ στην Ελλάδα: το όνειρο που έγινε εφιάλτης

Τελικά, οι περισσότεροι θέλουμε να έχουμε ευρώ στο πορτοφόλι μας. Ίσως γιατί πάντα ήμασταν λίγο ή πολύ ξενομανείς. Ξέρετε τώρα, μόλις ερχόταν κάποιος Άγγλος στην παρέα, όλοι με αυτόν καταπιανόμασταν ολόκληρο το βράδυ. Μας άρεζαν βλέπετε και τα καλούδια. Τηλεοράσεις plasma, ταξιδάκια Rome by night, ρουχαλάκια Gantt Boss, κάτι από αμαξάκια, ά και φυσικά iphone, ipad. Και έτσι με το ευρώ ολοκληρώθηκε η φαντασίωσή μας να γίνουμε επιτέλους ένα με αυτούς. Τους ξένους, τους βόρειους φυσικά, όχι τίποτα μπας-κλας βορειοαφρικάνους, ή ασιάτες. Οι οποίοι πια εκτός από σύμμαχοι μας είναι μαζί στην πορεία για ένα εννιαίο κράτος. Τέλεια και καλά όλα αυτά.

Τα πήραμε τα πράματα πιο χαλαρά. Ζητοκραύγασε και ο κάθε ταλαίπωρος βαλκάνιος έλληνας μόλις απόκτησε το γαλαζοαίματο χαρτονόμισμα στο χέρι του. Και μετά άρχισε το πραγματικό πάρτυ, το ονειρικό. Διπλασιασμός τιμών για το μαϊντανό και περιθώρια εμπορικού κέρδους 300%. Διακοποδάνεια με τη σέσουλα, σπιτάκια όλοι, μιας και το ενοίκιο ήταν ντενοντέ. Όλοι μας λαδώσαμε υλικά ή και ηθικά να πάρουμε ένα δανειάκι, μια δημοπρασία ή μια προμηθειούλα με απευθείας ανάθεση, ένα διορισμό, μια υπογραφή του προϊστάμενου για επιπλέον οδοιπορικά, εν κοινή συναινέσει φυσικά. Και αυτός που έδινε, αλλά και αυτός που έπαιρνε. Και όλοι μας είμασταν στο όνειρο. Να εξελιχθεί η θέση μας στο δημόσιο, να πάρουμε λίγα παραπάνω ευρώ με την προαγωγή μας, είτε δουλεύουμε, είτε τους δουλεύουμε. Αργίες κολλητές τετρακάβαλο με σαββατοκύριακα, Πάσχα στο Πύλιο, μπανάκια Χαλκιδική Σίφνο, ψώνια στο Λονδίνο, σκίσιμο χιονιού στις πίστες της Αράχωβας και του Καϊματσαλάν. Και ο κάθε πικραμένος είχε το δικαίωμα στο όνειρο. Ξαφνικά όλοι απολαμβάναμε τα ίδια. Και ο πλούσιος και το φτωχαδάκι. Δεν καταλάβαινες από τα Καγιέν και τα Mercedes που οδηγούσαμε ποιος είναι ποιος. Μια σύγχυση, ένα ποδοβολητό, αχός από τη μάχη της κατανάλωσης. Αλλαγή συνέχεια στα ρούχα, στα αμάξια, στον υπολογιστή. Κάναμε συνέχεια update. Ή καλύτερα είχαμε ενεργοποιήσει το auto-update.

Όμως, τα προβλήματα μεγάλωναν. Και η χώρα χρεωνόταν. Μόνιμα, σταθερά, βασανιστικά αργά, επί μακρόν, από τους άθλιους κυβερνήτες της. Στους αδίστακτους ξένους άπληστους δανειστές. Της ελεύθερης αγοράς βεβαίως βεβαίως. Με τα γκρι κουστούμια, τα μαύρα γυαλιά και τους δερμάτινους χαρτοφύλακες. Φορτωνόμασταν χρέος που κάποια μέρα θα μας το ζητούσαν. Νόμιμο και επαχθές. Λένε κάποιοι ότι μέχρι και μίζες των οπλικών συστημάτων τιτλοποιήθηκαν στο χρέος. Να τα πληρώσουν όλα τα κορόιδα. Οι ινδιάνοι καταναλωτές έλληνες, οι καλοζωισμένοι. Κάποτε στο μέλλον. Και η χώρα θα χρεώνεται. Αυτοί καλά κάνανε. Τη δουλειά τους κοιτούσανε. Εμείς όμως που ήμασταν; Σε αυτή τη χώρα ζούσαμε; Ή στο Σαν Μαρίνο, στο Μονακό;

Κάποιοι πρόγονοί μας κάποτε αποφάσισαν να αποφασίζει μια εκλεγμένη ομάδα και όχι ένας θεόσταλτος βασιλιάς. Το είπανε Δημοκρατία. Αυτούς που δεν συμορφώνονταν με την απόφαση των πολλών τους τιμωρούσαν, με εξοστρακισμό ή και άλλα σπορ. Και εφεύρανε την Τιμωρία. Του να υποστείς τη συνέπεια των πράξεων σου. Και κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να πεθάνουν για την πατρίδα τους, ώστε να την προστατεύσουν από τον εχθρό, ενώ κάποιοι άλλοι την επέκτειναν και την έφτασαν από τη Μακεδονία μέχρι την Ινδία. Και έτσι αισθάνθηκαν όλοι τη Φιλοπατρία και τη Δόξα. Αλλά και κάποιοι άλλοι θέλησαν όλοι να είναι ίσοι απέναντι στα συμφέροντα τον πολλών και να μην υπάρχει αδικία. Και τότε έλαμψε η Δικαιοσύνη. Μερικούς αιώνες αργότερα κάποιες μάνες πηδούσαν στο γκρεμό γιατί δεν ανέχθηκαν να βιάζονται από τους Τούρκους και να ζουν ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, ενώ κάποιοι παπάδες ανατινάχθηκαν σε ένα μοναστήρι γιατί πνιγόντουσαν από την καταπίεση. Και μας δίδαξαν την Αυτοθυσία, την Αυταπάρνηση που φτάνει μέχρι στην άρνηση της ίδιας μας της ζωής.

Το 2009 η περίοδος χάριτος του ευρώ έληξε για εμάς τους Έλληνες. Ήρθε η ώρα να πάρουνε την αντιπαροχή τους, αφού το οικοδόμημα χτίστηκε. Ένα γιγάντιο χρέος, ενός πλανεμένου, ραχατεμένου,  αδιάφορου λαού. Ήρθανε να εισπράξουνε. Βάλανε κυβερνήτες να πούνε ψέμματα για να κερδίσουν τις εκλογές. Τους στήριξαν οικουμενικά όλα τα μέσα. Κατά επίφαση με δημοκρατικό τρόπο. Και από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Βάλαν φόρους για να γονατίσουν όλοι. Δήθεν για να σωθεί το κράτος. Αυτό που έτσι το άφηναν να λειτουργεί από δεκαετίες και δεν υπήρχε πρόβλημα. Ελέγχουν την ενημέρωση κυνηγώντας όποιον διαφωνεί. Αποφεύγουν τις εκλογές και τις αποφάσεις του λαού και σύρρονται σε αυτές μόνο όταν πιστεύουν ότι θα κερδίσουν και όχι όποτε συμφέρει τους πολλούς. Και όλα αυτά μας τα επιβάλλουν οι κυβερνήτες μας, σα δουλικά, που ακούν ότι τους προστάζει ο ξένος βασιλιάς.

Και τότε κάπου εκεί στο 2010 το όνειρο άρχισε να ξεθωριάζει. Όλοι συνέχιζαν να μαζεύουν τα ευρώ τους για να ξεπληρώνουν τα δάνεια στις τράπεζες, αλλά τώρα με αγανάκτιση. Tο χειρότερο είναι ότι με τα μέτρα που παίρνουν εξαθλιώνουν μέρα με τη μέρα τους κυνηγημένους πια από τους φόρους έλληνες. Κόσμος αυτοκτονεί, δέρνουν με μανία και ανοίγουν κεφάλια στις συγκεντρώσεις αδικημένου πλήθους, άνθρωποι χάνουν καθημερινά τις δουλειές τους, επιχειρηματίες καταστρέφονται, και οι δημόσιοι υπάλληλοι αρχικά πτωχεύουν και σε λίγο θα ανοίξει η πόρτα της εξόδου στο χάος της ανεργίας. 
Βέβαια παράλληλα με τις συμμορφώσεις μας, φτιάχτηκε και το ταμείο, στο οποίο μπαίνει το βιός μας, της χώρας μας, στο οποίο θα βάλουν χέρι, μόλις αποτύχουν τα μέτρα τους, τα οποία τα έχουν προγραμματίσει για να αποτύχουν και το βλέπουμε στις ειδήσεις των 8 κάθε τρίμηνο. Τότε θα αρχίσει το δικό τους όνειρο και θα εδραιωθεί ο δικός μας εφιάλτης.

Το ευρώ άρχισε σε όλους τους υπηκόους αυτού του ταλαίπωρου τόπου να τους δείχνει τα δόντια του. Έγναν σκλάβοι του. Τα ευρώ στην τσέπη τους λιγόστεψαν πια. Το όνειρο χάθηκε. Η απόσταση με την ευρώπη μεγάλωσε. Ανακουφιστικό βέβαια για όλους μας είναι ότι και άλλοι λαοί με το ίδιο νόμισμα άρχισαν να υποφέρουν. Ανεργία, αβεβαιότητα, ανασφάλεια. Μα καλά, το ευρώ δεν έγινε για να προοδεύσουν οι λαοί της ευρώπης, να έχουν ένα μέλλον καλύτερο, να ζήσουν όλοι στο όνειρο μιας μεγάλης δημοκρατικής πλούσιας χώρας; Μιας χώρας που θα μπορεί ο καθένας να προοδεύει, αλλά και ο καθένας να σέβεται τους πολλούς;

Έτσι, τώρα πια απελπιστήκαμε. Και τότε συνέχισαν με το φόβο. Ότι τέλος στο auto-update. Παντού άκουγες πόσες δεκαετίες πίσω θα γυρίσουμε, πόσα θα χάσουμε, θα καταστραφούμε. Στους ηλικιωμένους είπαν ότι δεν θα έχουν φάρμακα και λίγα ευρώ να φάνε. Στους νέους είπαν ότι δεν θα έχουν δουλειά και σπίτι να μείνουν, αφού θα το πάρει η τράπεζα. Σε όλους ότι δεν θα έχουν ότι θα επιθυμούσαν να έχουν, ή ήδη κατέχουν, βέβαια κατά ένα μέρος, αφού όλα είναι μέσα στα δάνεια. Δανεικά από το μέλλον, που το τρώμε τώρα και αυτοί θα το κατάσχουν. Και άρα αφού θα το χάσουμε, το μέλλον μας, τώρα στο παρόν, όλα θα τελειώσουν. Και συνεχίζουν ατιμώρητοι να μας περιγράφουν τον εφιάλτη μας. Ο οποίος τελικά έχει έναν μοναδικό συγγενή. Το ευρώ, αυτό για το οποίο όλα γίνονται. Και αυτοί μένουν ατιμώρητοι. Και έχουν το θράσος να λένε ότι έχουν δήθεν τις λύσεις για να βγούμε από τον εφιάλτη.


Οι ντόπιοι και οι ξένοι κυβερνήτες μας έχωσαν λάθρα στο ευρώ, αλλά με αντιπαροχή. Την ευζωία μας και την εκμετάλλευση της χώρας μας. Μας έταξαν το όνειρο και μας κέρασαν τον εφιάλτη. Ωραίοι κυβερνήτες είναι αυτοί. Αντί να εφαρμόσουν αυτά που εμείς βρήκαμε από παλιά, τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την Τιμωρία, τη Φιλοπατρία, τη Δόξα, την Αυτοθυσία και την Αυταπάρνηση, να μας προτρέπουν να τα προσέχουμε σαν κόρη οφθαλμού  και σε κάθε παραστράτημα να μας επιπλήτουν, μας λένε ότι εάν θέλουμε το ευρώ, το όνειρο δηλαδή, θα πρέπει να ζήσουμε στον εφιάλτη, αλλιώς υπάρχει άλλος εφιάλτης.

Τελικά, τι έχει αξία σε αυτή τη ζωή; Το νόμισμα; Είτε μήπως ο τρόπος που θα ζήσεις, το χούι, το κόψιμό, η περπατησιά που λένε κάποιοι αγράμματοι σοφοί μας; Μήπως είναι να μας αρέσει να φιλάμε τις κατουρημένες ποδιές τους, σαν τριτοκοσμικοί αχθοφόροι με αντάλλαγμα κάποια μπλέ, πορτοκαλιά και μωβ χαρτάκια στην τσέπη μας και να ζήσουμε μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια; Μας έχει μείνει κανένα υπόλειμα Αυτοθυσίας και Αυταπάρνησης για ιδέες Ελευθερία, Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, ή έχουν δίκιο όσοι λένε ότι τελικά είμαστε βαλκανικοί τουρκόσποροι, φυτεμένοι στις παρυφές της ευρώπης από τα ανεμομαζέματα; Οι οποίοι με τα λιγοστά ευρώ στην τσέπη τους θα ζήσουν απο εδώ και πέρα όχι στο όνειρό τους αλλά μέσα στον εφιάλτη τους;

Σπύρος Αθ. ΓΚουτζαμάνης

Επειδη εμεις ψηφισαμε αντιμνημονιακα ΟΧΙ τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ... Δηλωνουν τωρα .... "Κανείς δε ζήτησε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ"

Βρυξέλλες: του Θάνου Αθανασίου Οργισμένη ήταν η αντίδραση του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ σε σχέση με τις παραινέσεις, τις συμβουλές και το κήρυγμα στο οποίο έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες οι συνάδελφοί του, αρχηγοί κρατών και υπουργοί οικονομικών για το ελληνικό ζήτημα. Μετά το πέρας της συνεδρίασης του Eurogroup, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, ο κ. Γιούνκερ προσπαθώντας εμφανώς να κατεβάσει τους τόνους, είπε: «λάβαμε γνώση των αποτελεσμάτων των πρόσφατων εκλογών, τώρα είναι η ώρα να εξελιχθεί η δημοκρατική διαδικασία και να σχηματιστεί κυβέρνηση, η οποία θα υιοθετήσει το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής και θα έχει επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να εκπληρώσει τους όρους του». Τα κράτη - μέλη έχουν συνεισφέρει την Ελλάδα οικονομικά περίπου με 148 δις ευρώ ως τώρα και παραμένουν δεσμευμένα για να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα, ανέφερε ο πρόεδρος του Eurogroup. «Έχουμε πλήρη συναίσθηση των προσπαθειών που έχει καταβάλει ο ελληνικός λαός», επεσήμανε ο Γιούνκερ ξεκαθαρίζοντας, ωστόσο, ότι η δημοσιονομική εξυγίανση και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι ο μόνος δρόμος που θα εξασφαλίσει τη μελλοντική ευημερία των Ελλήνων πολιτών. «Κανείς δε ζήτησε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ» Ο Ζ. Κ. Γιούνκερ προσπάθησε να είναι πέρα για πέρα κατηγορηματικός σε αυτό το σημείο. Επανέλαβε πολλές φορές ότι στο Συμβούλιο δεν υπάρχει ούτε ένας υπουργός που να ζητά την έξοδο της Ελλάδας, υπερτόνισε ότι θα διασφαλιστεί η ενότητα του ευρώ, λέγοντας πως : «είμαστε 17 συνιδιοκτήτες ενός κοινού νομίσματος... αυτά που ακούτε περί εξόδου και διάλυσης είναι προπαγάνδα». Ο Γιούνκερ ήταν κατηγορηματικός στο θέμα των «συμβουλών» προς τον ελληνικό λαό και το πολιτικό σύστημα : «Είμαι αντίθετος στο να γίνεται κήρυγμα προς την Ελλάδα, οι Έλληνες ψήφισαν και τώρα θα σχηματιστεί κυβέρνηση. Ίσως πάρει μέρες ή και εβδομάδες, η κοινή γνώμη πρέπει να ξέρει την αλήθεια, ωστόσο οι απειλές δεν είναι ο σωστός τρόπος». Ο πρόεδρος Γιούνκερ δε θέλησε να απαντήσει ούτε και στο ερώτημα που του έθεσε κατ’ ιδίαν το Real.gr για το ποια είναι τα χρονικά περιθώρια που έχει η ελληνική πλευρά : «από σεβασμό στην ελληνική δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες δεν είμαι εγώ αυτός που θα κάνει κήρυγμα στους Έλληνες. Πρέπει να περιμένουμε». Ο θυμός και η επιμονή του Γιούνκερ σε αυτή τη φρασεολογία, όπως εξηγούν κοινοτικές πηγές, αποτελεί ευθεία μομφή εναντίον του προέδρου της Κομισιόν Ζ. Μ. Μπαρόζο, του Γερμανού υπουργού οικονομικών Β. Σόιμπλε και πολύ περισσότερο της Αυστριακής υπουργού Μ. Φέκτερ, που κατά το τελευταίο διάστημα απηύθυναν συστάσεις και έθεσαν τη χώρα προ διλημμάτων. Ειδικά βεβαίως οι δηλώσεις της τελευταίας είχαν ερμηνευτεί νωρίτερα ως αντανάκλαση της σκληρής γραμμής του Βερολίνου. Δεν είναι βέβαιο ότι από αύριο τα μέλη του Eurogroup θα υιοθετήσουν το παράδειγμα του Γιούνκερ, είναι όμως προφανές ότι ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου έχει πολλούς λόγους να επιθυμεί μία ήπια επίλυση του ελληνικού ζητήματος. Ώρες μόλις πριν, το ΔΝΤ αναφερόμενο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα του Λουξεμβούργου είχε μιλήσει για έκθεση σε κίνδυνο από ένα ενδεχόμενο «πολιτικό ατύχημα», υπονοώντας την Ελλάδα. «Φτιάξτε κυβέρνηση για να κάνει την επαναδιαπραγμάτευση» Όσον αφορά το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης Γιούνκερ και Ρεν μίλησαν με διαφορετική γλώσσα. Ο κοινοτικός επίτροπος εμφανίστηκε πιο άκαμπτος και δε θέλησε να μπει στη λογική της χρονικής παράτασης για τη δημοσιονομική προσαρμογή ή την αλλαγή των όρων, ενώ αντιθέτως ο πρόεδρος Γιούνκερ άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, αρκεί όπως είπε να συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Αυτές είναι να υπάρχει κυβέρνηση, να υπάρχει διάθεση συνεννόησης, φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός και μετά «όλα μπορούμε να τα συζητήσουμε». Κοινοτικός αξιωματούχος με γνώση των συζητήσεων περί παράτασης, μιλώντας αργότερα στον ελληνικό τύπο επεσήμανε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα περιπλέκεται από την ανάγκη χρηματοδοτικής κάλυψης του ελλείμματος για το διάστημα της παράτασης. Προσδιόρισε το πρόσθετο δάνειο μάλιστα σε ένα ποσό της τάξης των 2,5 με 3 δις ευρώ (αν η προσαρμογή επεκταθεί ως το 2015). Ακόμα, πάντως, και για τον πιο «άκαμπτο» Όλι Ρεν «είναι ξεκάθαρο πως θέλουμε η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ... Το οικονομικό πρόγραμμα για την Ελλάδα είναι μια στέρεη έκφραση αλληλεγγύης των υπολοίπων 16 μελών προς την Ελλάδα, των 16 κοινοβουλίων προς το ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτό είναι το νόημα της Ευρώπης. Η αλληλεγγύη όμως είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης». Αναφερόμενος, τέλος, στο ζήτημα της αποπληρωμής του ομολόγου αξίας 435 εκ. ευρώ που λήγει σήμερα, ο πρόεδρος Γιούνκερ δε θέλησε να τοποθετηθεί, επισημαίνοντας ωστόσο πως μόλις το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο λάβει μια απόφαση ο ίδιος θα ενημερωθεί σε πραγματικό χρόνο. Οι προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα αυτό δεν έγιναν γνωστές ούτε από ελληνικές κυβερνητικές πηγές. Realnews.gr

Reuters: "Τρομακτική για ευρωζώνη ελληνική ευρωέξοδος"

Αποκαλυπτήρια των τρομολάγνων και των εκβιαστών του Μνημονίου: Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ εφέτος οι δαπάνες στην χώρα θα ανέλθουν στα 100 δισ. ευρώ, ενώ τα έσοδα αναμένεται να διαμορφωθούν στα 85 δισ. ευρώ περίπου, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που επικαλείται το υπουργείο Οικονομικών. Οι δαπάνες για τους τόκους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους θα ανέλθουν σε 12,8 δισ. ευρώ, οπότε προκύπτει ένα έλλειμμα της τάξεως των 15,3 δισ. ευρώ. Δηλαδή αν, στην χειρότερη περίπτωση, σταματούσαμε να πληρώνουμε τους τόκους (βασικά τους πληρώνει η τρόϊκα και σε εμάς χρεώνει τα λεφτά που μας δανείζει δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα και για έναν επιπλέον λόγο: Δεν έχει συμπεριληφθεί ο άδηλος πόρος που ακούει στο όνομα "Ναυτιλία". Και δεν ξέρουμε αν έχει συμπεριληφθεί και ο τουρισμός. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό: Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα επιβίωσης με το χρήμα που κινεί για εσωτερική κατανάλωση. Οι τόκοι και οι δόσεις των δανείων, απλώς, θα εξυπηρετούνται μερικώς. Και για τον λόγο αυτό παίρνουμε τα νέα δάνεια. Για να πληρωθούν οι δόσεις και οι τόκοι τους, συνολικά. Αν δεν δώσουν λεφτά δεν θα πληρωθούν οι δικές τους τράπεζες για δάνεια που έδιναν στη χώρα ενώ ήξεραν ότι η χώρα καταρρέει.

Έρχονται ημέρες δόξας

 Ευτυχία μεγάλη στον κόσμο !!! Επιτέλους, θα γίνουν εκλογές.

Κι οι εν δυνάμει νικητές:

1. θα καταργήσουν το χαράτσι της ΔΕΗ
2. θα επιστρέψουν τα χρήματα, από το χαράτσι, που έχει πληρωθεί.
3. θα επαναφέρουν τους μισθούς στα επίπεδα προ του μνημονίου
4. θα επαναφέρουν τις συντάξεις στα επίπεδα προ του μνημονίου
5. θα "ομαλοποιήσουν" τις εργασιακές σχέσεις, που το κεφάλαιο έχει καταστρατηγήσει
6. θα ενεργοποιήσουν το κοινωνικό κράτος
7. θα προσλάβουν δημοσίους υπαλλήλους, γιατί η κρατική μηχανή έχει ανάγκες
8. θα καταργήσουν την εδραιωμένη λειτουργία των τραπεζών, προς όφελος των φτωχών (αυτοί είναι όσοι έχουν δηλωμένο εισόδημα κάτω από 20.000€)
9. θα μοιράσουν χρήματα για επενδύσεις σε ένα ήρεμο κι ομαλό επενδυτικό περιβάλλον
10. θα κάνουν κι άλλα, που θέλει να ακούσει ο λαός
11. κι άλλα...
12 και πολλά περισσότερα
13. και πράγματα, που δε φαντάζεστε
14. μέχρι και θάλασσα θα φέρουν στην Αράχωβα
15. κι άλλα πολλά

σα δε ντρεπόμαστε λίγο, που λέει κι η γιαγιά μου.

Μέγας είσαι Έλληνα...

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την πολιτική του και ο ελληνικός λαός ακολουθεί αυτή ακριβώς την πολιτική που μας έχει οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει υποσχεθεί  100.000 νέες θέσεις στον κρατικό τομέα οι οποίοι  θα έρθουν να προστεθούν στο περίπου 1.200.000 κρατικών υπαλλήλων, και το οποίο κατατάσει την Ελλάδα τη χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό κρατικών υπαλλήλων στον πλανήτη και μάλιστα με μονιμότητα!!

Η εκλογική πελάτεία λοιπόν που θεμελίωσε μετα το 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά έκτισε με «αρχιτεκτονικά σχέδια» ο Ανδρέας Παπανδρέου μεταφέροντάς την απλά από τα δεξιά στα δήθεν αριστερά και την οποία διατήρησε ο διάδοχος Κωνσταντίνος  Καραμανλής με διορισμούς που εξαντλούσαν και τα τελευταία δανεικά της χώρας, έμεινε στον αέρα μετά την κατάρευση των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και αναζητά πλέον πολιτική στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ προσφέροντας πλέον την ψήφο του.

Βέβαια, ο καλός μας σωτήρας Κος Τσίπρας δεν μας έχει πεί με ποιόν τρόπο θα υπερασπιστεί τις συλλογικές συμβάσεις και θα κάνει νέες προσλήψεις, αλλά μικρή σημασία έχει... Οι Έλληνες έχουν μάθει και θέλουν να ζούν με «θα» που χαιδεύουν τα αφτιά τους.

Δυστυχώς οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και κυρίως η θητεία του Γ.Π η οποία ήταν και η πλέον καταστροφική απέτυχαν γιατί καμμία τους δεν ανέλαβε το «πολιτικό κόστος» της ολικής αναδιάρθωσης της δομής και λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.

Μόνο που αυτή τη φορά τα μεγάλα κόμματα σταματήσανε να δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, και το ρόλο αυτό ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ με τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε. Μέγας είσαι Έλληνα....

Αλήθεια πόσο διαφορά έχει το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Π από τις τωρινές δεσμέυσεις και εξεγγελίες του Τσίπρα?  

Το αβγό

Ποιός φταίει λοιπόν; Ποιός μόλυνε ποιόν και πως τοβρίσκεις; Ο πελάτης ή η ιερόδουλη; Το σίγουρο επίσης είναι οτι οι πελάτες απαιτούσαν σεξ χωρίς προφυλάξεις. Απ' ότι φαίνεται η Ελληνική δικαιοσύνη έβγαλε την ετυμηγορία της και ο Dr. Love την επισημοποίησε, αφού αίφνης τον είδαμε στις αγαπημένες του ειδήσεις των 8 , παρέα με την Όλγα, να καταριέται τους πάντες για το εάν έπρεπε η όχι να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία των ταλαιπωρημένων θυμάτων. Τελικώς βέβαια η επιχείρηση αποπροσανατολισμού απέτυχε παταγωδώς κάτι που φάνηκε και στις πρόσφατες εκλογές, αλλά τα θύματα παραμένουν φυλακισμένα καί σίγουρα εγκλωβισμένα. Κοινωνία σε παρακμή;
Σίγουρα.
Τι έγινε λοιπόν πρώτα; Το αβγό ή η κότα

Ανατροπή, όχι «σταθερότητα» επιθυμούν οι Ελληνες


Δικομματισμός, τέλος

Συγκλονιστικά ήταν τα αποτελέσματα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών της περασμένης Κυριακής. Κονιορτοποίησαν κυριολεκτικά το επί τεσσαρακονταετία κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης. Κατακρήμνισαν στα πολιτικά Τάρταρα άπαξ διά παντός τον δικομματισμό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ: Από 5.300.000 ψήφους που είχαν πάρει συνολικά τα δύο κόμματα-πυλώνες του συστήματος μόλις προ δυόμισι ετών, στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009, έχασαν τα... 3.300.000 ψήφους και τους απέμειναν μόνο 2.000.000! Το ποσοστό τους αθροιστικά από το 77,4% καταποντίστηκε στο 32%! Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ σημείωσαν τα χειρότερα ποσοστά της ιστορίας τους: στο 13,18% το ΠΑΣΟΚ και στο 18,85% η ΝΔ. Ο δικομματισμός τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα έπειτα από αυτό το αποτέλεσμα.
Το μνημόνιο διέλυσε τον δικομματισμό στην Ελλάδα. Κατά εκατομμύρια εγκατέλειψαν οι ψηφοφόροι τα δύο μνημονιακά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Από τα 3.300.000 ψηφοφόρους που έχασαν, τα 3.000.000 μετακινήθηκαν στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο! Πρόκειται πραγματικά για πολιτική κοσμογονία.
Σάρωσαν τα αντιμνημονιακά κόμματα - ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Αριστεράς και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του Πάνου Καμμένου στον χώρο της Δεξιάς, που είχαν κάνει σημαία τους την πάλη κατά του μνημονίου. Πάνω από το 60% των Ελλήνων ψήφισαν αντιμνημονιακά, λέγοντας έτσι και με την ψήφο τους «Οχι» στην ασκούμενη μέχρι τώρα πολιτική από τις κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου. Το «Οχι στο μνημόνιο» είναι το αδιαμφισβήτητο μήνυμα αυτών των εκλογών. Αδύνατον να σχηματισθεί σταθερή ή έστω βιώσιμη κυβέρνηση, αν η πολιτική της δεν λαμβάνει ουσιωδώς υπόψη της αυτή τη σφοδρότατη επιθυμία που μόλις εξέφρασε ο ελληνικός λαός.
Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει στις εκλογές του Ιουνίου και μάλιστα με πολύ αυξημένο ποσοστό, αν τελικά οδηγηθούμε στις κάλπες. Δεν πηγάζει η βεβαιότητα αυτή μόνο από το ισχυρότατο ανοδικό ρεύμα του. Εδράζεται και στην αβάσιμα πλέον αλαζονική στάση των αρχηγών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις ελάχιστες ημέρες που κύλησαν μετά τις εκλογές. Ούτε ο Αντώνης Σαμαράς ούτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδειξαν να συνειδητοποιούν πως μετά την εκλογική συντριβή των κομμάτων τους είναι αδύνατον πλέον να υπαγορεύουν όρους. Αρχηγός κόμματος του 13% ή του 19% είναι φαιδρό να μιλάει σαν να ήταν πρωθυπουργός.
Εντυπωσιακή αδιαφορία επέδειξαν οι δύο αρχηγοί για τη λαϊκή ετυμηγορία. Ούτε μία λέξη δεν είπαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος για το ότι ο λαός ψήφισε συντριπτικά κατά του μνημονίου. Ούτε καν μία υποκριτική υπόσχεση δεν έδωσαν ότι έλαβαν το μήνυμα των εκλογών και ότι θα προσαρμόσουν την πολιτική τους κατά τι στις αντιμνημονιακές απαιτήσεις του εκλογικού Σώματος. Καμιά αυτοκριτική για την πολιτική που ακολούθησαν και η οποία απορρίφθηκε τόσο πανηγυρικά από τους ψηφοφόρους. Με τέτοια γραμμή, νέα μείωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ περιμένει τα δύο κόμματα τον άλλο μήνα, αν γίνουν πάλι εκλογές, όπως όλα δείχνουν αυτή τη στιγμή.
Ανατροπή, όχι «σταθερότητα» επιθυμούν οι Ελληνες. Ανατροπή της πολιτικής του μνημονίου που ρημάζει οικονομικά τον λαό και τη χώρα. Σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν επιθυμεί ο λαός μας μια σταθερή μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που θα συνεχίσει την ίδια ολέθρια πολιτική. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα ψήφιζε βεβαίως Σαμαρά και Βενιζέλο, τους οποίους «μαύρισε» με πρωτοφανές μένος και τους αφαίρεσε κάθε πολιτικό κύρος που είχαν πριν από τις εκλογές. Κυβερνητική σταθερότητα βεβαίως και επιθυμούν οι πολίτες, αλλά με κυβέρνηση που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εκατομμυρίων Ελλήνων.
Κρίσιμες, αλλά μεταβατικές και πάλι θα είναι και οι εκλογές του Ιουνίου. Θα παγιώσουν το τέλος του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Θα στείλουν πιθανότατα σπίτι τους κάποιους πολιτικούς αρχηγούς. Μετά τις εκλογές αυτές, όμως, θα αρχίσουν οι ριζικές ανακατατάξεις τόσο στον κεντροαριστερό χώρο όσο και στον κεντροδεξιό. Μετά τις εκλογές θα αναδυθούν τα διάδοχα πολιτικά σχήματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Εχουμε να δούμε πολλά, πάρα πολλά.

Δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ, Έθνος  

ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ !!!!  ΜΗ ΣΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ !!!


Σχέδιο για συνέχιση της χρηματοδότησης της Ελλάδας

13 Μαΐου 2012 Οικονομία


«Η Ελλάδα θα λαμβάνει βοήθεια ακόμα και μετά την έξοδό της από το ευρώ, σύμφωνα με σχέδιο του γερμανικού Υπουργείου. Οικονομικών», υποστηρίζει το περιοδικό «Der Spiegel.
Σε άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική του έκδοση, το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι το Ταμείο διάσωσης, EFSF, θα σταματήσει να χορηγεί μόνο εκείνα τα χρήματα, τα οποία πηγαίνουν κατευθείαν στον ελληνικό προϋπολογισμό.
Αντιθέτως, αναφέρεται ότι τα δισεκατομμύρια με τα οποία εξυπηρετείται το χρέος των κρατικών ομολόγων θα συνεχίσουν να χορηγούνται στην Ελλάδα, ώστε να καταστεί δυνατόν να αποτραπούν απώλειες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι οποίες τελικά θα είχαν αντίκτυπο στους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών.
Στο άρθρο τονίζεται ακόμη ότι αν η Ελλάδα εξακολουθήσει να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα δικαιούται να λαμβάνει βοήθεια από τις Βρυξέλλες, όπως και τα υπόλοιπα κράτη με δικό τους νόμισμα, όταν αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση.
Τότε, διευκρινίζεται, αυτή η βοήθεια δεν θα χρηματοδοτείται από τις χώρες της Ευρωζώνης, αλλά από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ.
Ενδεικτική πάντως των προθέσεων στο εσωτερικό του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού είναι δήλωση του επικεφαλής των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος σημειώνει ότι μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν θα σήμαινε «ούτε το τέλος του ευρώ ούτε το τέλος της ΕΕ» και προσθέτει ότι «πρέπει να διατηρήσουμε την οικονομική δύναμη της Γερμανίας. Αυτό είναι σημαντικότερο από την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη».

Ο ΟΧΛΟΣ

 

Ακούγεται πολύ δυνατά το ποδοβολητό του όχλου κι επειδή είναι στην αρχή ακούγεται και πολύ δυνατό. Όλοι οι «ειδήμονες» ακούσανε καλά λόγια και χωρίς σκέψη και γνώση γίνανε παφλαζόμενοι  υπέρμαχοι της επιστροφής στην πρότερη κατάσταση, όσον αφορά στις παροχές και στο κατεστημένο. Ανακαλύψανε ότι αυτό ήταν το σωστό (πόσο φτωχή σκέψη), αυτό που γινότανε τόσα χρόνια και ξαφνικά μια αόρατη συνωμοτική δύναμη κατέστρεψε και μαζί τη βόλεψή τους.

Την τελευταία φορά, που συνέβη αυτό το φαινόμενο ήταν το χρηματιστήριο. Κατά την άνοδο οι αγρότες κι οι οικοδόμοι αγοράζανε και πουλούσανε «ΛΑΝΑΡΑ» γιατί είχαν συνωμοτική πληροφόρηση. Κατά την πτώση όλοι λέγανε ότι το περιμέναμε και το γνωρίζανε, άσχετα με τα πόσα χάσανε και βέβαια η ευθύνη επιρρίπτονταν στις αόρατες δυνάμεις της  αγορά, που συνωμότησαν για να πάρουνε την περιουσία του λαού.

Πριν το χρηματιστήριο ήταν το ΠΑΣΟΚ του 1981, που έδωσε τα πάντα σε όλους, με νοοτροπία «του λεφτά υπάρχουν» (δεν είναι τυχαίες οι απόψεις του Γιώργου) κι οι αμόρφωτοι αποκτώντας εξουσία, με τις κλαδικές, διοικούσαν, όπως λάχει, και γινόταν πλούσιοι με τις παρέες τους.

Η επόμενη φορά, που θα συμβεί, θα είναι για να τιμωρήσει αυτούς, που τον οδηγούν (με τις ευλογίες του, κάτι σαν Κυριακή των Βαίων, μου θυμίζει) με ψέματα και χωρίς πρόγραμμα στην καταστροφή.

Εμείς τι θα κάνουμε?

Τι σκεφτόμαστε?

Να εκφραστούμε γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό θα βγει κάτι καλό. Να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας.