ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΚΑΙ ΤΑ SPAM

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΚΑΙ ΤΑ SPAM

Έχει καταλήξει το ερώτημα των ημερών να είναι μνημόνιο ή αντιμνημόνιο αγνοώντας την ανάγκη του κράτους να λειτουργήσει. Της αγοράς να λειτουργήσει με συντεταγμένους κανόνες κι ελεγκτικούς μηχανισμούς. Θεωρείται σημαντικότερο ερώτημα το αρχικό, παρότι το διαχειρίζονται πολιτικοί, που εκτοξεύουν spam (stupid, pointless, acid, messages) από άγνοια, έπαρση και προσωπική φιλοδοξία.

Η λογική θέση να κυβερνηθεί το κράτος σε ένα πλαίσιο σταθερότητας δεν περνάει από το μυαλό κανενός ως μέγιστη προτεραιότητα. Θα συμβούν πολλές και μεγάλες αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να είμαστε σε θέση να μας επηρεάσουν θετικά.

Είμαστε στο μεταίχμιο της ουσιαστικής καταστροφής της Ελλάδας (Ελλάδα είναι ο λαός, ο κρατικός μηχανισμός, το παραγωγικό δυναμικό, οι σχέσεις μας με αυτό, που μας περιβάλλει (όχι το φυσικό περιβάλλον). Ο στόχος πρέπει να είναι ΛΑΟΣ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΣΗ.

                Αυτό προϋποθέτει:

1.       τη μέγιστη προσπάθεια του καθενός για το καλύτερο, χωρίς τη νοοτροπία του νεοέλληνα συνδικαλιστή, δημοσίου υπαλλήλου και κακού ιδιωτικού υπαλλήλου για μέγιστη παρουσία στη δουλειά με ελάχιστη παραγωγικότητα, αλλά gia μέγιστη παραγωγικότητα με ελάχιστη παρουσία.

2.       τη μέγιστη προσπάθεια του επιχειρηματία για την απόκτηση κερδών για τον ίδιο και τους εργαζόμενους σε αποδεκτό κι όχι καταχραστικό πλαίσιο κοινωνικής ευθύνης.

3.       λειτουργική κρατική μηχανή, χωρίς ρουσφέτια με μόνο τις απαραίτητες υπηρεσίες για την παραγωγή νόμων κι έλεγχο της λειτουργίας του κράτους και με μηχανογράφηση για την αποφυγή της επαφής των ελεγκτών με την αγορά.

Δεν μπορεί η έννοια της καταστροφής να προσωποποιείται και να περιορίζεται σε καθέναν μας. Είναι παρανοϊκό να αναφέρεται από οποιονδήποτε περνάει τεράστιες δυσκολίες, ότι θέλει κι άλλη καταστροφή μεγαλύτερη και για όλους εξωθώντας το αδιέξοδο σε πολεμικές συνθήκες. Η νεοαριστερή αυτή νοοτροπία θα οδηγήσει μαθηματικά στην καταβαράθρωση της αριστεράς για ακόμη μια φορά και μάλιστα σε πλαίσιο εμφυλίου, όπως στη δεκαετία του 1950. Και βέβαια ο λαός θα επαναφέρει την άκρα δεξιά γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σ’ όλον αυτό τον ορυμαγδό αδιαφορούμε για την γεωστρατιγική μας κατάσταση και τους κινδύνους, που ελλοχεύουν, για τις σχέσεις μας με το ευρύτερο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Έλλειψη παιδείας και καλλιέργειας είναι η βασική παράμετρος, που οδήγησε στο σημείο αυτό. Ο έλληνας για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία του έχει τέτοιο χαμηλό επίπεδο γνώσεων και καλλιέργειας

Δεν υπάρχει ο χώρος για ανάλυση πολιτικών, που θα οδηγήσουν στο σωστό δρόμο, ούτε είμαι σε θέση να τις προσδιορίσω με τις δικές μου γνώσεις. Αναμένω από εσάς να προσθέσετε στον παραπάνω προβληματισμό μου τις ιδιαίτερες γνώσεις σας.